es isch zwar letscht wuche gsii, woni i dr bodega gsii bin aber es isch durchuus schriibenswert, was det botte wird. agfange bim ambiente, dunkles holz dominiert s’innere vom restaurant im erschte stock. im parterre chame, soviel i weiss, zu feine tapas en guete tropfe gnüsse, wer aber en grössere hunger hät, was bi mir im momänt öfters de fall isch, der mues scho in erschte stock gah. s’personal isch echt spanisch, aber me chunnt mit schwiizertütsch au guet zum ziel. d’gringos sind alli gliich agleit, weiss zwar nöd wie me dem rote schal um de ranze seit, aber ebä, so eine händs um d’hüfte gschwunge. als vorspiis hets für mi e portion jamon serrano geh, hani, oh schande, no nie imene restaurant gha. als italiener isch natürli en vergliich zum prosciutto di parma agseit, ganz objektiv isch mini meinig nöd, aber ich persönlich find de parma besser. de serrano het e anderi konsistenz und isch weniger saftig wie de schwager us italie. als hauptgang het es rindfilet (medium) mit de wiit ume globte pommes frites geh. s’fleisch isch butterzart gsi, usse recht chnusperig inne leider no echli z’fescht roh, han doch medium gseit aber das isch wohl uf em wäg id chuchi verlore gange. ich bin nöd en uusgsprochene paella fan, aber das wo mini zwei wiibliche beigleiterinne bstellt händ het au no für mich glanget. und das isch e wucht gsi! paella gits nur ab 2 persone, aber das züüg isch so fein gsi, ich hets au alleige gässe, esischeso!