am sunntig isch es sältenes rots ränntier ufeme formel 1 podescht xichtet worde. e gwüssi ähnlichkeit zum bereits vor es paar wuche erwähnte vetteltier isch erkennbar. mamma mia, che corsa! de grossi schwiiger het sich mit em mässer zwüsched de zähnd füre kämpft, e strategiepoker wo ufgange isch. am schluss hets leider nöd ganz glanged um de silbergockel mit goldchetteli abzfange, es paar rundine meh und de hamilton hetti siis rote wunder erläbt. es weht en neue wind in maranello und was mir bsunders guet gfallt isch de neui capo vo dr scuderia. de maurizio wo guet achunnt (er heisst ja nöd umsuscht „Arrivabene“) isch scho wie nes zäpfli abgange in china und etz in bahrain grad nomal. wo de bleichi schwiiger (räikönnen) i dr erschte rundi zeiged het was i ihm steckt, het de maurizio d’fuscht ballt vor stolz uf de kimi, und zwar ufene art, wo me suscht i dr sterile formel 1 nöd oft xeht. forza ferrari, mached wiiter so, so chunnts guet, esischeso!